Wonen is duur, dat is een probleem wat zowel landelijk speelt maar vooral lokaal wordt gevoeld. Er is veel vraag naar woningen, wat de prijs opdrijft. En hoewel Laarbeek nog niet direct last heeft van grootschalige investeerders die woningen opkopen, is er hier wel op kleine schaal al sprake van. De zelfbewoningsplicht lijkt hiervoor een bruikbaar instrument om dit tegen te gaan. De ouderen willen kleiner wonen, de jongeren willen een huis om te starten en gezinnen willen meer ruimte. Door het ontbreken aan goede doorstroming loopt de woningmarkt steeds verder vast. Ook wordt het aantal personen per huishouding steeds kleiner, wat weer zorgt voor meer vraag naar woningen.
Uitgangspunt is dat een woning een basisbehoefte is voor iedereen die een binding heeft met Laarbeek. Hoewel we niet exact in elke wens kunnen voorzien, moeten er wel voldoende woningen beschikbaar komen die een flexibel karakter hebben, met de inzet op doorstroming. Ze moeten zowel beschikbaar zijn voor jonge starters als voor senioren. Hierbij dient een goede balans gevonden te worden tussen middeldure huur en goedkope koop. Dit betekent dus niet dat als je eenmaal dit soort doorstroomwoningen hebt gevonden, je hier de rest van je leven blijft wonen middels verbouwingen. Wil je groter of kleiner, dan is verhuizen vaker een betere optie.
Het recent opgekrikte woningbouwcontigent van de provincie biedt kansen, maar voornamelijk voor transitie van bestaande panden. Inbreiden en transitie is prima, maar niet ten koste van het ruimtelijke en groene karakter van onze gemeente. Aan de randen is vaker ruimte voor uitbreiding zonder het gezichtsveld compleet aan te passen. Hoogbouw willen we incidenteel toestaan op markante plaatsen zoals De Oliemolen in Donk. Stedelijke massaliteit willen we echter niet. De eigen identiteit van onze kernen moet behouden blijven.
De uitbreiding van ons woningbestand is eindig, net als de groei van het aantal huishoudens. Dit betekent dat er een moment komt dat we het moeten doen met de woningen die er zijn.
Transitie van bestaande panden en ruimtes binnen de bebouwde kom is kostbaar. We onderzoeken de mogelijkheden om te bouwen zonder commerciële marktpartijen maar juist met partners als Wocom of andere woningbouwcorporaties. We zetten hierbij subsidiemogelijkheden voor transitie optimaal in om plannen betaalbaar en daarmee haalbaar te maken.
We moeten onze senioren maximaal ondersteunen om ze de weg te wijzen bij de woningbouwstappen die ze moeten zetten. We zorgen voor eenvoudige en heldere communicatie hierbij en bereiden ze al in een vroeg stadium voor op de toekomst.
We luisteren goed naar initiatieven die onze eigen inwoners ontplooien en moedigen dit aan. Dit zodat we kunnen bouwen voor onze eigen inwoners, rekening houdend met de wettelijke mogelijkheden en onmogelijkheden. Denken in kansen moet hierbij het uitgangspunt zijn. Waar nodig staan we open voor tijdelijke huisvesting zoals tiny houses om de woningnood tijdelijk te verzachten. De gemeente faciliteert hier optimaal en neemt waar nodig initiatief. Dit dient goed inpasbaar te zijn in de omgeving, denkend aan bijvoorbeeld infrastructurele voorzieningen.
